-1-finlandiya’da zorunlu okula başlama yaşı 7.
yaşları ne olursa olsun, `çocuklar okula kendileri yürüyerek ya da bisikletle gidiyor`.
fin kültürü çocukların bağımsız yetişmesini önemsiyor. çocuklarını okula getirip götüren, ders çalıştıran ebeveynler diye bir şey yok.

-2-fin eğitim müfredatı basit ve genel bir çerçeve tanımlamaktan ibaret.
öğrenciler, kendi ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda kendi eğitim-öğretim programlarını şekillendirme haklarına sahipler. öğretmenler de öyle.

-3-finli öğrencilere eğitim hayatlarının ilk altı yılında hiçbir şekilde not verilmiyor. sekizinci sınıfın sonuna kadar not verme zorunluluğu yok ve öğrenciler standardize edilmiş bir sınav sistemine tabi değiller. sadece 16 yaşlarındayken ülke genelinde bir sınava giriyorlar.

-4-`öğretmenler gün boyu sınıfta ortalama dört saat ders` veriyor. haftada iki saati ise mesleki gelişimleri için eğitimlere katılmak için ayırıyorlar.
ilk okulda öğrencilerin ders dışı/teneffüs olarak geçirdikleri zaman toplam 75 dakika. amerika’da bu oran 27 dakikaya kadar düşüyor. türkiye’de ise ortalama 45 dakika.

-5-tüm öğretmenlerin en az master derecesi var ve üniversite başarısı en yüksek %10’luk dilim arasından seçiliyorlar. öğretmenlik toplum gözünde statüsü en yüksek mesleklerden biri.
finlandiya öğretmenleri başarılı-başarısız olarak yargılamayan bir kültüre sahip. eksikleri bulunan öğretmenlerin, yeni eğitim-öğretim programlarıyla kendilerini geliştirmesinin önü açılıyor. hiçbir öğretmenin performans nedeniyle işten atılma korkusu yok.

-6-öğrencilere ödev verilmiyor çünkü öğrenmenin yeri okuldur.
her çocuğa bir birey olarak değer veriliyor. çocuklardan biri yeterince iyi öğrenemiyorsa öğretmenleri bunu hemen fark ediyor ve çocuğun öğrenme programını onun bireysel ihtiyaçlarına göre düzenliyor. aynı şey, okula uyum göstermeyen, sıkılan ya da öğrenim durumu programın ilerisinde olan çocuklar için de geçerli.
öğretmenlerin yüksek eğitim düzeyi, çocukların her türlü gelişimini gözlemleyebilmelerini ve esnek çözümler yaratabilmelerinin en önemli nedeni. istatistiklere göre çocukların ortalama %30’u eğitim hayatlarının ilk dokuz yılında özel programlarla destekleniyor.

-7-fin okullarında spora bol bol yer var ama spor karşılaşmaları yapacak takımlar yok. rekabet, `üstünlük kazanmak fin kültüründe değer verilen bir şey değil`.

-8-finlandiya’da özel okul yok ve eğitim `harcamalarının tümü devlet tarafından destekleniyor`.
finlandiya’da okullar birbirleriyle rekabet etmiyor, aksine dayanışıyor. okulların hemen hemen tümünün başarı düzeyi aynı. bu yüzden okulun bir diğerine göre ayrıcalığı yok.
eğitim “herkes için eşit imkanlar sağlamak” demek. eşitlik kavramına olağanüstü değer veriliyor. tüm çocuklar zeka ve becerileri ne olursa olsun aynı sınıflarda okuyor.

-9- pek çok avrupa ülkesi ve amerika’yla karşılaştırıldığında finlandiya’da eğitime ayrılan bütçenin daha fazlası sınıf ortamına yansıyor. çünkü `öğretmenler de, yöneticiler de hemen hemen aynı maaşı` alıyor. bu yüzden finlandiya’da eğitim maliyetleri çok daha düşük.
ancak 15 yıllık kıdemli bir öğretmen ortalama bir üniversite mezunundan daha iyi kazanıyor.